بررسی تنوع آللی نشانگرهای ریزماهواره گروه پیوستگی ژنومa در جمعیت های وحشی اینکورن و گندم هگزاپلوئید

به­منظور بررسی تنوع آللی، هفت نشانگر ریزماهواره از گروه پیوستگی ژنوم a،  21 رقم گندم هگزاپلوئید و 21 جمعیت وحشی اینکورن مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع 44 آلل با دامنه 3 تا 10 و میانگین 2/6 در گندم هگزاپلوئید و 52 آلل در محدوده 2 تا 14 با میانگین 4/7 در جمعیت های اینکورن تکثیر شد. شاخص چندشکلی از 26/0 تا 81/0 و میانگین 588/0 برای گندم هگزاپلوئید و 37/0 تا 92/0 و میانگین 75/0 برای اینکورن به­دست آمد. تجزیه خوشه ای با ترسیم خوشه بر اساس روش دورترین همسایه، مبتنی بر ماتریس تشابه جاکارد انجام که ارقام هگزاپلوئید و جمعیت ها وحشی اینکورن را به 5 گروه منتسب کرد. در این گروه بندی ژنوتیپ­های هگزاپلوئید و اینکورن به خوبی از هم تفکیک شدند. میانگین بالای تعداد آلل و شاخص چندشکلی به­دست آمده در جمعیت های وحشی اینکورن نشان­دهنده تنوع بالا و مورد انتظار در جمعیت های وحشی گندم اینکورن موجود در ایران است.